Sözüm kardeşçe

Her insan sosyal olmaz, yani kendi çapında gayette olamayabiliyor. ve ” asosyal asosyal. hehehe lo lo lo ” dediğimiz insanların, bizi konuşulmayacak kadar salak buldukları ihtimalini (ki hiç azımsanacak, yok sayılacak bir ihtimal değil bence) göz önünde bulunduralım. çünkü şahsen ben baya insandan resmen iğreniyorum, geri kalan kısmın büyük bölümünü de konuşulmayacak kadar hıyar buluyorum. sizin de çoğunuz benden iğreniyordur, beni hıyar buluyordur, haklıdır da kendinde.

Yani diyeceğim, çoğunuz çok boktan insanlarsınız. Ben de sizden biriyim.

Mübarek christmas bayramımız kutlu olsun

2013 e 1 hafta kala.. diye yazıya başlarken aklıma geliyor resmen kanlı canlı 2013 yahu. 2013! şaka gibi ben 2000'lere çok alışmıştım, belkide hala oralarda biryerlerde sıkışıp kalmışımdır, kaybolmuşumdur. Özellikle 2002 mart- nisan aylarına iyi bakmak lazım tam oralarda olabilirim.Bazen insan nerelerde olduğunu, nereye kaybolduğunu bilemiyor ya o hesap işte. Bişey oluyor sen duruyorsun, hazmetmeye, anlamaya çalışıyorsun  fakat zaman geçiyor, e durup bekleyecek değil ya..Peki sen napıyorsun? anca umutsuz şarkılar dinle sen, kapat kendini dış dünyaya, yaşıyormuş gibi davran sen merak etme biz anlamıyormuş gibi yaparız.Sen günlerini geçir, sınavlara gir-çık, muhabbet edelim, dışarı çıkalım, cafeye gidelim, eğleniyormuş imajı yaratalım, sende arada bir iki cümle söyle, başından geçen üç beş hikaye anlat ama merak etme biz sana ne oldu neyin var diye sormayalım, anlatsanda dinlemeyelim, dinlesekte umursamayalım sahte cevaplar verip geçiştirelim. Sonra sen radyo dinle her farklı şarkıda kulağına aynı notaları sokalım, aynı melodileri döndürelim, nefret et şarkılardan da. Gözlerin dolsun, dal git uzaklara. Güneş doğsun sabah olsun, günler geçsin, aylar geçsin, bazen yağmur yağsın,sırılsıklam ol. Ama sen hep birşeyler beklemeye devam et. Uzun süre bekledikten sonra umutsuzluğa kapılıp hiç içine sinmeyen başka birşeye razı ol, işte tam o sırada uzun süredir beklediğin şey çıkagelsin ve sende mecburen onu haketmediği biryere koy. Ee tetristen ne farkı kaldı? Yeni insanlar tanı, tanış ama içindeki umutsuzluk hep orda dimi, biliyorum. İşte seninle yaşlanacak o orda. Sonuçta insan kendi başına gelenleri seçemez. Yıkılmak için dizilen domino taşları gibiyiz. Biri gelir sana çarpar, seni yıkar ama onu da başka biri yıkmıştır. Hatta tepeden soğukkanlı bir şekilde bakarsan zevk bile alabilirsin. Bu durumda seni başkalarına bağlayan şeyi görürsün. Yani herkes suçlu olduğuna göre hiçkimsenin suçlu olamayacağını anlarsın. Herkes birbirini yıkar, bu da bir döngü. Her ne olursa olsun unutursun, zamandır, siler geçer. Tabi unutmanın acısıda daha bir farklı. Ayrılık hüzne yakın, unutmaksa kasvete. Yani birini er geç unutmaya mahkum olduğunu bilmenin kasvetinden söz ediyorum. Birini yavaş yavaş unuttuğunun bilincine vardığın anların sıkıntısından bahsediyorum. O kişinin parça parça silinip alakasız hatıraların arasına karışmasından bahsediyorum. Belkide neden bahsettiğimi bilmiyorum, sadece üzülüyorum. Eveeeet.. şimdi bu belki sana göre güzel bir yazı sadece, belkide kötü, berbat, saçma, yada harikulade. Sana göre sadece bu belkide evet. Ama bana göre 2012'nin özetiydi. 2013'ün başlangıcında görüşmek üzere Saygılar, sevgiler.